MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ GOFRA

 25 marca to Międzynarodowy Dzień Gofra

Ten chrupiący przysmak kojarzy się wielu z wakacjami w nadmorskich kurortach czy smakami dzieciństwa. Najczęściej podawany jest z bitą śmietaną i owocami, jednak pasuje do niego także dżem lub lody.

Skąd pochodzą gofry?

Podobno wafle z ciasta naleśnikowego robiono już w X wieku w Belgi, jednak te oficjalne uznane za pierwsze narodziły się w belgijskim Liege w XVIII wieku. Tamtejszy szef kuchni jednego z biskupów któremu znudziły się inne łakocie wymyślił przepis na gofry.

Pierwsze gofrownice (duże i kwadratowe) stosowane były już XIV wieku w Holandii i Niemczech. Razem z pielgrzymami z Holandii gofry trafiły do Ameryki i rozgościły się tam na dobre. W 1869 roku Amerykanin Cornelius Swarthout otrzymał patent na pierwszą gofrownicę. Jego wynalazek zrewolucjonizował świat gofrów i stał się bardzo popularny.

Jakie są inne odmiany gofrów?

Gofry Brukselskie – najbardziej popularne są właśnie te brukselskie, lekkie, kwadratowe, przypominające nasze gofry. Ale są też takie pachnące karmelem, gorące, chrupiące na zewnątrz a miękkie w środku, polane czekoladą, bitą śmietaną i udekorowane owocami, wśród których prym wiodą truskawki. 

Gofry Norweskie – gofry w Norwegii są bardzo popularną przekąską na różnego rodzaju piknikach, świętach, spotkaniach itd. Typowe norweskie gofry są cienkie i mają kształt serca. Serwowane są zazwyczaj na słodko, z bitą śmietaną, kwaśną śmietaną, kremówką i dżemem. Często z typowym norweskim brązowym serem (brunost) robionym z koziego mleka.  Do Norwegii należy również rekord Guinnessa za posiadanie największego na świecie smażonego gofra. Dokonał tego Rolf Moen z północnego Odal.

Gofry Bąbelkowe – obecnie modne a po angielsku nazywane bubble waffles. To typowy przykład street foodu serwowanego z niewielkich budek czy food trucków. Powstają ze specjalnego ciasta w gofrownicy umożliwiającej tworzenie charakterystycznych bąbli. Można je nadziewać w trakcie wypieku. Serwuje się je zarówno na słodko jak i w wersji wytrawnej – np. z bekonem czy jajkiem.

Gofry Pruskie – na Liście polskich produktów tradycyjnych od marca 2017 roku widnieją “gofry pruskie” wytwarzane na Warmii. Jak podaje Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jedną z tradycji kulinarnych podtrzymywanych na Warmii w domostwach w czasach powojennych był wypiek pewnego rodzaju wafli, zwanych goframi. Powszechne było posiadanie przez każdą gospodynię specjalnej żeliwnej gofrownicy, nazywanej niegdyś żelazkiem. Przy jej użyciu wypiekano dzieciom charakterystyczne dla formy kraciaste serduszka z ciasta podobnego do naleśnikowego. Gospodynie wypiekały je zgodnie z recepturą wytłoczoną na wieczku urządzenia, wykorzystując do sporządzania ciasta odpowiednie proporcje mąki, mleka, jaj, masła i drożdży: 1 kg mąki, 21/4 l mleka, 6-8 jaj, 375 g masła, 1 łyżki drożdży. Można podawać posypane cukrem pudrem z dodatkiem konfitur, syropu, bitej śmietany.

Gofry Piernikowe – A może coś świątecznego? Gofry piernikowe cudownie pachną, są chrupiące i smakują miodem, przypominają święta i nadadzą się na zimową osłodę.